Roberto Burle Max: Een visie op natuurlijke schoonheid

Wanneer we het hebben over iconische figuren in de wereld van tuinontwerp, is er één naam die bovenaan de lijst prijkt: Roberto Burle Marx. Met een carrière die zich uitstrekt over decennia en continenten, heeft deze Braziliaanse visionair een legendarische status bereikt. Laten we eens duiken in de wereld van Burle Marx, met een knipoogje hier en daar.

Stijl

“Als geometrie en de jungle ooit een kind zouden hebben,” zouden we zeggen dat het iets zou zijn dat lijkt op een tuin ontworpen door Burle Marx. Zijn vermogen om de strakke lijnen van het modernisme te versmelten met de wilde uitbundigheid van tropische planten is niets minder dan een visueel feest.

Burle Marx zei ooit: “Een tuin is een droom waarin we lopen”. Zijn benadering was altijd grondig en poëtisch. Hij bestudeerde niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de ziel van de plaats, om zo tuinen te creëren die resoneren met hun omgeving en hun bezoekers.

Materiaalkeuze

Een fan van het organische, Burle Marx hield ervan om met natuurlijke materialen te werken. Stenen, waterpartijen en hout waren frequente elementen in zijn creaties. Hij zei eens: “Waarom zou je synthetisch gaan als Moeder Natuur zo’n rijke catalogus heeft?”

Werkwijze

Roberto was bekend om zijn hands-on aanpak. “Een tuinontwerper die bang is voor modder is als een vis die bang is voor water,” grapte hij vaak. Hij was nauw betrokken bij elk stadium van zijn projecten, van concept tot realisatie.

Plantkeuze

Ah, planten! De juweeltjes van elke tuin van Burle Marx. Hij had een voorliefde voor inheemse -en tropische planten, en hij gebruikte ze op manieren die anderen zich niet konden voorstellen. Zijn lievelingsplanten? De Heliconia, met zijn felle kleuren en dramatische vorm, en de Philodendron, met zijn weelderige groene bladeren, kwamen vaak voor in zijn werken.

Legacy

In de annalen van tuinontwerp geschiedenis, staat Burle Marx als een kolos. Onder zijn collega’s was hij zowel een inspiratie als een raadsel - een man die de regels brak en tegelijkertijd nieuwe schreef. “Hij schilderde met planten,” zei een collega-ontwerper ooit.

Als afsluiting: Roberto Burle Marx was niet zomaar een tuinontwerper; hij was een kunstenaar, een dichter van de open ruimte. Zoals Roberto zelf eens zei: “Een tuin zonder persoonlijkheid is gewoon… nou ja, aarde.”

En met die filosofie heeft hij ongetwijfeld de manier waarop we naar buitenruimtes kijken voorgoed veranderd.